Suklan ug pabayaron ang pagluib ni Duterte sa katawhan
Samtang nagkadugay, labaw nga nakulangan ang mga katungod ug kagawasan sa Pilipinas sa kadagatan ug sa mga natural nga bahandi niini tungod sa pagyukbo ni Duterte sa China ug pagluib sa katawhan. Kinahanglang hinanali nga molihok ang tibuok katawhan. Matag adlaw nga milabay, labaw nga mikusog ug mihugot ang kontrol sa China nga misakmit sa higayon nga nakalingkod sa poder ang itoy nga si Duterte. Kinahanglang gamiton sa katawhan ang tanang porma sa pagsukol, gikan diplomatiko hangtud armado, aron iduso ang eksklusibong katungod sa mga Pilipino.
Dili lang walay gihimo si Duterte aron bawion ang mga kadagatan sa nasud, gitugutan pa niya ang China nga tukuron ang kapin pito ka dagkung pasilidad militar, gub-on ang mga bahanding bahura, sakmiton ang bahandi sa kadagatan ug magdeploy og mga armadong sakyanang pangdagat ug iggugubat. Dayag niyang gideklara nga dili siya babag sa pagpangisda sa China sa West Philippine Sea ug nagpaaron-ingnong buta sa kung paunsa ginahikawan ug ginaabog gikan sa kanhing mga pangisdaanan ang mga mangingisdang Pilipino.
Sa ngalan sa “panaghigalaay,” gilukot ug gisalikway ni Duterte ang desisyon sa International Arbitral Tribunal sa Hulyo 2016 nga nagdeklarang dili balido ang “9-dash line” sa China ug miila sa mga teritoryong pangdagat ug exclusive economic zone (EEZ) sa Pilipinas sigon sa United Nations Convention on the Laws of the Seas. Gisayang niya ang higayon nga kabigon ang internasyunal nga komunidad aron suklan ang pagyatak sa higanteng China sa soberanya sa Pilipinas.
Kadungan sa walay pugong nga pagyatak sa katungod sa Pilipinas sa West Philippine Sea, ang China ang usa sa higanteng anaa sa likod sa walay puas nga pagpangawkaw sa natural nga bahanding mineral sa nasud. Ginakawkaw sa China ang tone-toneladang balas nga adunay magnetite gikan sa mga baybay ug lapad nga kadagatan ug barko-barkong yuta nga adunay nickel ug uban pang mineral gikan sa kabukiran aron ibahog sa industriya niini sa puthaw. Lakip ang dagkung kapitalista sa China sa nag-unang makapahimulos sa Executive Order 130 ni Duterte nga naghatag dalan sa pag-abli sa bag-ong mga minahan nga seguradong magdala og labaw pang pagakagun-ob sa mga kabukiran, kasapaan ug sa yutang agrikultural sa Pilipinas.
Atubangan sa direktang pagpangyatak sa China, gitak-um ni Duterte ang iyang baba nga sigig pamalikas tungod kay dili daw niya gustong gub-on ang “maayong pagtagad” sa Pilipinas ug China. Gusto niyang palunukon sa mga Pilipino ang pagpasipala sa China sa Pilipinas sa rason nga naghatag kuno kini og bakuna batok sa Covid-19. Ang tinuod, nakakontrata ang Pilipinas nga mopalit og 25 milyong dosis sa Sinovac sa dili tin-aw nga presyo.
Nasuko na ang katawhan sa gubang-plakang linyang nagpakita sa katalawan ni Duterte nga “wala koy mahimo” ug sa pagpanghadlok niyang “wala tay ikasukol kung gerahon ta sa China.” Gigamit niya ang maong mga pagpangilad aron ihikot sa likod ang kamot sa Pilipinas ug pugngan ang nasud nga ipakigbisog ang iyang mga katungod. Kung buut hunahunaon, higante man ug gamhanan sa pagpamig-ot sa gagmayng nasud, nagduhaduha usab ang China nga hingpit nga gamiton ang armadong kabangis batok sa Pilipinas sa kahadlok nga matukmod niini ug hatagag rason ang internasyunal nga komunidad nga motabang sa Pilipinas pinaagi sa pagdeploy og mas dagkung barko ug kahimanang panggubat sa kadagatan nga anaa lamang sa tugkaran sa China.
Ang masinugtanong palisiya ni Duterte mibalewala sa ginahimong “adlaw-adlaw nga protesta” ug pamahayag nga “ipakigbisog ang soberanya” sa pipila niyang upisyal. Siya mismo ang hinungdan kung nganong walay lakang aron kabigon ang suporta sa United Nations sa reklamo sa Pilipinas. Siya usab ang hinungdan kung nganong kadaghanan sa pwersa ug mga armas sa AFP nakation sa iyang mga kaaway sa pulitika imbes nga sa pagpanalipod sa soberanyang kadagatan.
Dili madawat sa katawhang Pilipino ang pagyukbo ni Duterte sa China. Walay lain kun dili usa ka nasudnong pagtraydor ang pagpatugot niyang angkunon sa China ang teritoryong kadagatan sa Pilipinas, ug gub-on ug kawkawon ang natural nga bahandi sa nasud. Gitalikdan niya, sa partikular, ang kaayuhan sa mga mangingisdang Pilipino. Gitalikdan usab niya, sa kinatibuk-an, ang nasudnong interes sa tibuok Pilipinas.
Atubangan sa nasudnong pagluib ni Duterte, kinahanglang magkahiusa ug molihok ang tibuok Pilipinas ayha sakmiton sa China ang mas daku pang bahin sa atong kadagatan ug natural nga bahandi. Kinahanglang tukuron ang pinakalapad nga nagkahiusang prenteng patriyotiko aron ipakigbisog ang soberanya ug patrimonya sa Pilipinas. Kinahanglang makmakon, paninglon, palagputon ug pabayaron si Duterte sa iyang pagtraydor. Kinahanglang batukan ang unsamang pagsulay sa China nga manginlabot sa pulitika ug sa umalabot nga eleksyon aron tabangan ang pundok ni Duterte nga magpabilin sa poder.
Andam nga makighiusa ang Partido ug tanang rebolusyonaryong pwersa sa tanang gustong manalipod sa interes sa nasud batok sa pagpangawkaw sa China. Nanawagan ang Partido sa katawhang Pilipino nga ipakita sa lain-laing porma ang panaghiusa ug baruganan nga bawion ug panalipdan ang kadagatan sa nasud batok sa imperyalistang pagpangawkaw sa China. Kinahanglang ipakita sa kadalanan ug sa lain-laing natad ang determinasyon sa katawhan nga panalipdan ang soberanya ug bahandi sa nasud.
Kinahanglang padayon nga pasubsubon sa Bagong Hukbong Bayan ang paglunsad og mga taktikal nga opensiba batok sa mga armadong pwersa sa estado nga ginasumpo una ang mga pwersang patriyotiko ug demokratiko apan nagpakainutil atubangan sa langyawng pagpangawkaw. Kinahanglang ig-on sa mga ambus, reyd ug uban pang armadong aksyon ang mga yunit sa AFP nga hilabihan ka bangis sa pagpanumpo sa katawhan sa ilang lunod-patay nga pagpanalipod sa katrayduran sa gubyernong Duterte.
Ang pagpanalipod sa kadagatan ug bahandi sa Pilipinas batok sa pagpangawkaw sa China kabahin sa nagapadayon nga pakigbisog sa katawhan batok sa imperyalistang dominasyon, aron tapuson ang neokolonya nga kahimtang sa Pilipinas ug kab-oton ang tinuod nga nasudnong kagawasan.
